Boottocht naar Bagan

Een taxi bracht ons, om zes uur, tegen nachttarief (10000 kyats = 6 euro) naar het "stadstrand". Voor de kade lag een mooie royale boot. De teleurstelling was dan ook groot, toen bleek dat we hier doorheen moesten om aan boord te gaan van een kleinere oudere variant. 

Het grote TripAdvisor advies was rechts voorin te gaan zitten (vanwege de brandende zon). Door onze vroege aankomst hadden we een ruime keuze en dus de mooiste plekken. Langzaamaan werd het steeds drukker en voller op het bovendek, zeker toen er twee groepen de boot op kwamen. Er ontstond wat commotie, want er was een tekort aan zitplaatsen. 

Een paar minuten voor vertrek, werd besloten de overstap te maken naar de grotere boot. Met wat tactisch en niet echt correct gedrag, waren Robin en ik vroeg genoeg overgestapt, om ook nu weer stoelen aan de rechterkant te bezetten. Nu gezellig, met z'n vieren op een rij.

Na een 15 minuten varen draait het schip weer richting vertrekplaats en wordt er aangemeerd bij een varend benzinestation. Op een houten tafel wordt een vloeistofpomp gestart en wat dubieuze slangen worden in de zijkant van het schip gestoken. 

Na drie kwartier vertraging zijn we dan eindelijk op weg.

Het vieze Mandalay laten we gelukkig achter ons en het authentieke Myanmar komt te voorschijn. Nog steeds veel pagodes, maar ook rieten huizen, landbouw, ossenkarren en zichzelf en kleding wassende mensen. De voedselverstrekking aan boord is goed, eerst een plastic ontbijtdoosje met banaan, ei, croissant en dennis (is birmees voor danish) en later nog een heerlijke rijst maaltijd.

We naderen Bagan, het was een zeer lange zit (10 uur) in oncomfortabele stoelen waar je half op je rug in lag. De temperatuur, de wind en het landschap bleken fantastisch.

Het ontschepen was aziatische chaotisch, de sjouwers waren al heel snel aan boord en probeerden de koffers, voor een leuk bedrag, naar een gereedstaande taxi te brengen. Dit alles in een te nauwe warme gang. Net buiten de "haven" onze toegangskaarten voor Bagan gekocht, deze regio is één openluchtmuseum en voor 15 euro mag je daar vijf dagen doorbrengen. Na 10 uur zitten, wilde Herman wel een stukje wandelen en die 1800 meter viel toch ook wel mee. Echter niet gerekend op 35 graden, aziatische hectiek en volle bepakking. We zitten in een heerlijk, basic, hotel en merken niks van de drukte.


Dadelijk pizza, we zijn de rijst zat