Boottocht over Inle Lake

Toen we vanmorgen het hotel uitliepen werden we al meteen aangesproken door een jonge man of we een boottocht over Inle Lake wilden maken. Robin en Sanne onderhandelen een goede prijs, hoe makkelijk kan het zijn. De boot is een longboat met 4 stoelen achter elkaar voor de passagiers, wij dus. En achterop de punt zit de stuurman die de motor bedient.
Vanuit de haven wilden we zo snel mogelijk naar het verste punt toe, om daarna op ons gemak terug te varen.
Het Inle Lake is o.a. bekend door de vissers die een speciale roei-en vis techniek ontwikkeld hebben en worden de 'beenroeiers' genoemd.
Onze eerste stop was een zilversmid,  hier kregen we wat uitleg over het maken van zilver en sieraden en voordat we weer bij de uitgang waren werden we door een winkeltje geloodst. 
Volgende en verste stop was bij Inbein (27 km). Hier is een bijzonder tempel complex, lange overdekte trappen ( aan weerszijden souvenir verkopers) met aan het einde heel veel pagodes. Hele ranke witte, gouden en prachtige oude verweerde pagodes (en afzichtelijk gerestaureerde oude pagodes).
Dit is een toeristisch hoogtepunt. In de 'haven' aan de houten steigers/loopplanken ligt een wirwar van chaotisch geparkeerde longboats. Als die van ons weer uit de kluwen bevrijd is varen we naar een weverij ( kopie in het textielmuseum van Tilburg), vervolgens naar een sigarenmakerij en via de 'floating gardens' weer terug naar het beginpunt in Nyaungshwe. We hebben totaal 69 km gevaren.

Wat is me vandaag opgevallen: als je een t-shirt wilt en je maat is er niet, je eerst van alles aangesmeerd krijgt, vervolgens de hele markt op zoek gaat en ze dan achter je aanrennen, met de gevraagde maat, om de deal rond te maken. Het niet slim is om bij een tempel muffin te eten als er veel honden in de buurt zijn. De kapitein van onze boot iedere keer geld toegestopt kreeg als we bij een winkel aanlegden en dus ineens duidelijk werd waarom hij zoveel wil laten zien